Μην πας μπροστά είναι γκρεμός και δεν το βλέπεις
Κάνε ένα βήμα πίσω ακόμα προλαβαίνεις
Είναι φωτιά και είναι κρίμα να καείς
Μου λέγαν όλοι
Δεν την αξίζει τόση αγάπη δεν το βλέπεις
Αυτή σε σκότωσε και συ κοντά της τρέχεις
Μα εγώ τα έκλεισα τα μάτια και τα αυτιά μου
Γιατί στον έρωτα αν δεν καίγεσαι δεν ζεις
Μην μου μιλάτε
Μη λέτε πια ότι το λάθος μου δεν έμαθα
Μη με κατηγορείτε πια, κλειστά τα στόματα
Κλειστά τα στόματα, έτσι θέλω να αγαπάω
Τον λάθος άνθρωπο
Μην μου μιλάτε
Δεν θέλω πια τις συμβουλές και τη συμπόνια σας
Ούτε φωνές, ούτε κραυγές, κλειστά τα στόματα
Εγώ αυτό που θέλω πάντα θα αγαπάω
Και γω θα θέλω πάντα εσένα να αγαπώ
Ότι κι αν πούνε
Εγώ θα κάθομαι κι απόψε στα σκαλιά της
Θα γίνω φόρεμα να περνάει το φόρεμα της
Κι ας μη μου ρίχνει την άκρη απ’ την ματιά της
Γιατί έτσι έμαθα πεθαίνοντας να ζω
*Μην μου μιλάτε
Μη λέτε πια ότι το λάθος μου δεν έμαθα
Μη με κατηγορείτε πια, κλειστά τα στόματα
Κλειστά τα στόματα, έτσι θέλω να αγαπάω
Τον λάθος άνθρωπο
Μην μου μιλάτε
Δεν θέλω πια τις συμβουλές και τη συμπόνια σας
Ούτε φωνές, ούτε κραυγές, κλειστά τα στόματα
Εγώ αυτό που θέλω πάντα θα αγαπάω
Και γω θα θέλω πάντα εσένα να αγαπώ [χ2]