Είσαι απ' τα πλάσματα εκείνα
που μπορούν με ένα τους βλέμμα
μοναχά να κατακτήσουν
όταν σ' αντίκρισα στο πρώτο ραντεβού,
λάφυρο έμοιαζες παραμυθιού να ήσουν
κι αν η ζωή μου από καιρό ήταν μπουρ*ελο
μέσα μου κλείνουν οι παλιοί λογαριασμοί
θέλω παντού να το φωνάξω πως σε θέλω
έχω μπουχτίσει με τα θέλω και τα μη
Τι απρόσμενο μεθύσι,
θα το ζήσω κι όπου βγάλει
έρωτα σε είχα λησμονήσει
κι οι πληγές θα ξεθωριάσουν
στου φιλιού την παραζάλη,
υποκλίνομαι στην ομορφιά σου
Ζω σε ένα όνειρο, άραγε ποιανού,
δεν είχα πρόθεση να ερωτευθώ ξανά
υποχρεώσεις μου πλημμύριζαν το νου,
έσκισες ξάφνου της καρδιάς τα στεγανά
να βάλω πάλι το μυαλό μου σε μια τάξη,
πως θα μπορέσω αν σε χάσω πες μου πως;
αφού συθέμελα μαζί σου έχω αλλάξει
ποιος αναφέρθηκε δεν ένιωσε τρωτός;
Τι απρόσμενο μεθύσι,
θα το ζήσω κι όπου βγάλει
έρωτα σε είχα λησμονήσει
κι οι πληγές θα ξεθωριάσουν
στου φιλιού την παραζάλη,
υποκλίνομαι στην ομορφιά σου