Φίλε που είσαι απέναντι
και πίνεις μπύρες και σιωπή
το ίδιο λούκι ζούμε
μιλάμε την Ελληνική
την ίδια γλώσσα εγώ κι εσύ
κάτι έχουμε να πούμε
Σ' άθλια κλαμπάκια σκοτεινά
στων ντεσιμπέλ τη παγωνιά
ψάχνεις τις μουσικές σου
Πεντακοσάρα μου γενιά
τ' ανάθεμα ή τη λαμογιά
έχεις για επιλογές σου
Σου 'παν να κάτσεις φρόνιμος
να 'σαι τυφλός κι ανώνυμος
το κόλπο είναι μεγάλο
Σου ανταλλάξαν τη φωνή
με μια οθόνη από γυαλί
φίλε δεν πάει άλλο
Κάτι αρρωστιάρικα σχολειά
κάποιοι καράφλες με κοιλιά
φτιάξαν τα πρότυπά σου
Πεντακοσάρα μου γενιά
γράψ' τους τον τοίχο με μπογιά
πολέμα κι αντιστάσου
Κάτι αρρωστιάρικα σχολειά
κάποιοι καράφλες με κοιλιά
φτιάξαν τα πρότυπά σου
Πεντακοσάρα μου γενιά
γράψ' τους τον τοίχο με μπογιά
πολέμα κι αντιστάσου