Μη ρωτήσεις πώς αντέχω να ζω
έχεις φύγει και στα λάθη μου τριγυρνάω
μη σε νοιάζει αν δεν είσαι εδώ
όσο πάει και πιο δύσκολα τα περνάω
τα δύο χείλη σου ας γίνουν βροχή
κι εγώ με φιλία σου να βραχώ και πάλι
όση δύναμη κι αν έχω δε ζω καιρό
όλα για σένα θα τα αλλάξω
μέχρι τα αστέρια άγγελε μου θα φτάσω
τίποτα άλλο δεν περιμένω
κι αυτή τη νύχτα μακριά σου πεθαίνω
αχ να γυρνούσες κοντά μου ξανά
οπώς τα κύματα γυρνούν στη στεριά
μόνο δύο λόγια σου να ακούσω γλυκά
κι ας σε χάσω ξανά
για τα βραδιά που σε είχα μιλώ
και τα μάτια που κοιτούσα ξανά ζητάω
τι να έφταιξε δε ψάχνω να βρω
όσα νιώθω φτάνουν όνειρα να μετράω
να μπορούσα μια στιγμή να σε δω σαν φως
που θα ανάψει της καρδιάς τη νύχτα
στα δύο χέρια σου θα μοιάζει η ζωή αλλιώς
και ο χρόνος θεός