Πως άραγε να ζω, για ένα σ' αγαπώ σου
εσύ δεν εμπιστεύεσαι το ίδιο το εγώ σου.
Κι αν κάποτε σε πίστεψα, τώρα δε με πείθεις
ξεπέρασες τα όρια, δε νιώθεις πλέον τύψεις.
Μα εγώ δεν είμαι μάτια μου παιχνίδι για να παίζεις
τη μοναξιά να ξεπερνάς και ύστερα να φεύγεις
και μόνη μου να αναπολώ παλιές καλές στιγμές μας
υποσχέσεις πολλές, αναμνήσεις στο χτες.
Εγώ δεν είμαι όνειρο για μία μόνο νύχτα
είμαι αγάπη που διαρκεί για μιας ζωής ξενύχτια
και προχωρώ μονάχη μου στο δρόμο που χαράζω
δε φοβάμαι να πω, τώρα μόνη θα ζω.
Πως θες να υποχωρώ, να σε περιμένω
τα δικά σου σφάλματα μόνη να υπομένω.
Κι αν κάποτε σε πίστεψα, τώρα δε με πείθεις
ξεπέρασες τα όρια, δε νιώθεις πλέον τύψεις.
Μα εγώ δεν είμαι μάτια μου παιχνίδι για να παίζεις
τη μοναξιά να ξεπερνάς και ύστερα να φεύγεις
και μόνη μου να αναπολώ παλιές καλές στιγμές μας
υποσχέσεις πολλές, αναμνήσεις στο χτες.
Εγώ δεν είμαι όνειρο για μία μόνο νύχτα
είμαι αγάπη που διαρκεί για μιας ζωής ξενύχτια
και προχωρώ μονάχη μου στο δρόμο που χαράζω
δε φοβάμαι να πω, τώρα μόνη θα ζω.