Στο μυαλό μου αυτή, μια καινούρια εκδοχή μάλλον με ξεγελά και με ταλαιπωρεί
άλλη μια επιλογή που θυμίζει φυγή μοιάζει πάλι ότι κι αν κάνω ακολουθάει
χάνεσαι μέσα στη μέρα σαν τη σκόνη στον αέρα γίνεσαι ένα με τον κόσμο
χάνεσαι πιο πέρα
Όλα αυτά με έχουν στοιχειώσει και νομίζεις ψάχνω τον τρόπο για να σου κρυφτώ
Δεν ξέρεις πόσο με πονάει η νύχτα όταν ξεκινάει και είσαι αλλού όταν τα χείλι διψούν
Δεν ξέρεις πόσο με πονάει η νύχτα όταν ξεκινάει και είσαι αλλού με την καρδιά και το νου
Ποια αισθήματα χωρούν στη ψυχή; όλα στριμωγμένα σχεδόν πάντα μαζί
ποια παιχνίδια παίζει πάλι η ζωή, και γιατί κάποιες φορές μοιάζει να 'ναι θολή
τι είναι αυτό που νομίζεις πως φταίει, ότι χτίζεις έτσι απλά καταρρέει
τι σε κάνει να γλιστράς και να φεύγεις; κι απαντήσεις σε όλα αυτά αποφεύγεις
δεν κατάφερε κανένας να πιει απ' τα χείλι σου χωρίς να γευτεί το γιατί
ούτε καν να αποκτήσει επαφή με αυτή σου τη πλευρά που παραμένει κρυφή
Δεν κατάφερε κανείς να αγγίξει, ούτε στη παγίδα τόσο απλά να σε ρίξει
ούτε ακόμα να σε κάνει δική του δίνοντάς σου χώρο ποιο βαθιά στη ψυχή του
Δεν ξέρεις πόσο με πονάει η νύχτα όταν ξεκινάει και είσαι αλλού όταν τα χείλι διψούν
Δεν ξέρεις πόσο με πονάει η νύχτα όταν ξεκινάει και είσαι αλλού με την καρδιά και το νου
Πόσο πονάει, σα σκιά πάντα σε κυνηγάει χίλιες σκέψεις που τρομάζουν και σένα
γιατί απλά φανερώνουν όσα έχεις κρυμμένα
κάνεις βήμα να αποφύγεις τη ρήξη, δυστυχώς ξέρεις πάλι που θα καταλήξει
με κατεύθυνση αντέχει το δρόμο με αντίπαλο και φίλο μονάχα το χρόνο
χάνεσαι μέσα στη μέρα σαν τη σκόνη στον αέρα γίνεσαι ένα με τον κόσμο
χάνεσαι πιο πέρα
Όλα αυτά με έχουν στοιχειώσει και νομίζεις ψάχνω τον τρόπο για να σου κρυφτώ
Δεν ξέρεις πόσο με πονάει η νύχτα όταν ξεκινάει και είσαι αλλού όταν τα χείλι διψούν
Δεν ξέρεις πόσο με πονάει η νύχτα όταν ξεκινάει και είσαι αλλού με την καρδιά και το νου