Μακριά σου εγώ...ούτε στιγμή δεν αντέχω
νιώθω πάλι σαν να πέφτω
μες στο δικό σου κενό, είναι να σαν να μη σ' έχω
Θεέ μου πόσο σε θέλω! Πόσο σε θέλω!
Το ξέρεις! Το ξέρεις!
Είναι ένας χρόνος από τη μέρα που χωρίσαμε
ένας χρόνος που τελευταία φορά μιλήσαμε
πείσαμε τους 2 μας, πως θα 'τανε καλύτερα
να τέλειωνε η σχέση αυτή έστω μια ΄ώρα αρχύτερα
τι κι αν δεν ήθελα; Τι κι αν προσπάθησα;
τι κι αν πολλές φορές να συζητήσω κάθισα;
τώρα την πάτησα κι έμεινα στον άσσο
τα βράδια πίνω μόνος μου για να σε ξεπεράσω
καλύτερα άστο γιατί να το κουράζουμε;
γιατί το συνεχίζεις αφού λες πως δεν ταιριάζουμε;
γιατί ν' ασπάζομαι τα ψυχολογικά σου;
απ' τη στιγμή που τα θελες εσύ όλα δικά σου;
Χα!!! Τώρα θηλιά η αγκαλιά σου
θηλιά και τα φίλια μα τώρα γίνανε σκιά σου
δεν είμαι στα καλά μου όταν δεν είσαι στα καλά σου
γιατί όσο και να θέλω δεν αντέχω μακριά σου...
είναι ένας χρόνος που απ' τη μνήμη μου δεν σβήνεται
ένας χρόνος μακριά σου άλλο δεν γίνεται
τώρα ποιος ευθύνεται εδώ που χούμε φτάσει
στον πειρασμό αν δεν έμπαινα θα σ' είχα ξεπεράσει
είχες την τάση να τα ισοπεδώνεις όλα
και όσα ένιωθες μου μοιάζαν με κενή κόλα
μα εγώ σε θέλω ακόμα πιο πολύ τώρα
τώρα που οι τύψεις στο μυαλό σου γίναν μπόρα
τα είχες όλα μα ήθελες παραπάνω
πιο πάνω απ' το εγώ σου να το ξέρεις πως δεν φτάνω!
και τώρα τι; Τώρα για πες μου τι να κάνω;
τώρα που σε θέλω νιώθω πάλι πως σε χάνω!
Έφυγες κι έχει αλλάξει η ζωή μου
Γιατί πίστευα πως θα σουνα δική μου
Έχουν μείνει τα σημάδια στο κορμί μου
Και περιμένω να 'ρθεις!